วิธีการการรวบรวมวัสดุจากพืช

วิธีการการรวบรวมวัสดุจากพืช

เก็บใบยูคาลิปตัสจากต้นไม้ที่ปลูกในสวนรุกขชาติต่างๆ ในตูนิเซีย: สวนรุกขชาติ Choucha และ Mrifeg ที่เมือง Sedjnene แคว้น Bizerte (Choucha: E. maideni, E. astrengensและE. cinerea; Mrifeg: E. leucoxylon ), Korbous อยู่ในสวนรุกขชาติ ภูมิภาคของ Nabeul ( E. lehmani ), สวนรุกขชาติ Souiniet-Ain Drahem ตั้งอยู่ในภูมิภาค Jendouba ( E. sideroxylon, E. bicostata ). ใบถูกเก็บไว้ในที่แห้งเป็นเวลาสิบห้าวัน ตัวอย่างถูกระบุที่สถานีระดับภูมิภาคของสถาบันวิจัยการเกษตรศึกษา แหล่งน้ำ และป่าไม้แห่งชาติ (INRGREF)



การแยกตัวของน้ำมันหอมระเหย

ใบแห้งหนึ่งร้อยกรัมถูกส่งไปยังการกลั่นด้วยน้ำ (น้ำ 500 มล.) เป็นเวลา 3 ชั่วโมง โดยใช้อุปกรณ์ประเภท Clevenger น้ำมันหอมระเหยที่ได้รับถูกทำให้แห้งเหนือแอนไฮดรัส โซเดียม ซัลเฟตและหลังจากการกรอง เก็บไว้ที่ 4 ถึง 7°ซ จนกระทั่งใช้ ผลผลิตการสกัดคำนวณโดยใช้สูตรต่อไปนี้: ผลผลิต = (VEO × 100)/DM (DM: วัสดุแห้ง VEO: ปริมาตรของน้ำมันหอมระเหย)



การวิเคราะห์แก๊สโครมาโตกราฟี/การวิเคราะห์แมสสเปกโตรเมทรี

การวิเคราะห์ GC ทำได้สำเร็จด้วยเครื่องมือ HP-5890 Series II ที่ติดตั้งคอลัมน์เส้นเลือดฝอย HP-WAX และ HP-5 (ทั้ง 30 ม. × 0.25 มม. ความหนาของฟิล์ม 0.25 มม.) โดยทำงานร่วมกับโปรแกรมอุณหภูมิต่อไปนี้: 60°C สำหรับ 10 นาที, ทางลาด 5°C/นาที สูงสุด 220°C; อุณหภูมิหัวฉีดและเครื่องตรวจจับ 250 องศาเซลเซียส; ก๊าซไนโตรเจนแบบพาหะ (2 มล./นาที); เครื่องตรวจจับคู่ FID; อัตราส่วนการแยก 1:30; ฉีด 0.5 มล.) การระบุส่วนประกอบถูกดำเนินการ สำหรับทั้งสองคอลัมน์ โดยการเปรียบเทียบเวลาการกักของพวกมันกับตัวอย่างแท้จริงบริสุทธิ์และโดยวิธีการของดัชนีการกักเก็บเชิงเส้น (lri) ของพวกมันที่สัมพันธ์กับชุดของ n-ไฮโดรคาร์บอน สัดส่วนสัมพัทธ์ขององค์ประกอบน้ำมันหอมระเหยเป็นเปอร์เซ็นต์ที่ได้จากการทำให้เป็นมาตรฐานของพื้นที่พีคของ FID โดยไม่ต้องใช้ปัจจัยตอบสนอง



สำหรับการตรวจจับ GC/MS จะใช้ระบบอิออไนเซชันของอิเล็กตรอนที่มีพลังงานไอออไนเซชัน 70 eV เวลาสแกน 1.5 วินาทีและช่วงมวล 40–300 amu ฮีเลียมเป็นก๊าซพาหะที่อัตราการไหล 1.2 มล./นาที อุณหภูมิหัวฉีดและสายส่งถูกตั้งไว้ที่ 250 และ 280 องศาเซลเซียสตามลำดับ อุณหภูมิโปรแกรมเตาอบเท่ากันกับการวิเคราะห์ GC ตัวอย่างที่เจือจาง (1/100 ในเฮกเซน, v/v) ที่ 1.0 ไมโครลิตรถูกฉีดด้วยตนเองและในโหมดแยกส่วน การระบุสารประกอบเป็นไปตามแมสสเปกตรัม (เทียบกับไวลีย์ 275.L, ไลบรารีแมสสเปกตรัมรุ่นที่ 6) หรือกับสารประกอบของแท้และยืนยันโดยการเปรียบเทียบดัชนีการกักเก็บของพวกมันกับสารประกอบแท้จริงหรือกับข้อมูลที่ตีพิมพ์ในวรรณคดีว่า อธิบายโดยอดัมส์ [ 22]. มีการยืนยันเพิ่มเติมจากข้อมูลดัชนีการกักเก็บ Kovats ที่สร้างจากชุดของดัชนีการกักเก็บ n-alkanes (เทียบกับ C9-C28 บน BP-1)



การตรวจจับกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรีย

น้ำมันหอมระเหยได้รับการทดสอบเป็นรายบุคคลกับจุลินทรีย์ในกลุ่มStaphylococcus aureus (ATCC 6539), Escherichia coli (ATCC 25922), Enterococcus faecalis (ATCC29212), Listeria ivanovii (RBL 30), Bacillus cereus(ATCC11778). ได้มาจากสถาบัน ปาสเตอร์ เดอ ตูนิส ทุกสายพันธุ์ วุ้นจากแบคทีเรียมาจาก Biokar Diagnostics (โบเวส์ ประเทศฝรั่งเศส) น้ำซุปสารอาหาร (NB) มาจาก Difco (Becton Dickinson, Le Pont de Claix, France) สื่ออื่นๆ ทั้งหมดที่ใช้ในการศึกษานี้ผลิตโดย Biorad (Marnes-La Coquette, France) และ Merck ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียถูกเปิดเผยโดยการยับยั้งการเจริญเติบโตในสายพันธุ์เพื่อทดสอบ กิจกรรมนี้พบได้ในสื่อที่เป็นของแข็ง ในงานปัจจุบัน เราใช้วิธีการดีแพร่ที่บรรยายโดย Perez et al ., [ 23 ]



การวิเคราะห์ทางสถิติ

ข้อมูล (ทำซ้ำสามครั้ง) ได้รับการประเมินทางสถิติโดยใช้ซอฟต์แวร์ JMP SAS เวอร์ชัน 12.6 (ระบบวิเคราะห์ทางสถิติ) (SAS, Institute INC, Box 8000, Cary, North Carolina 27511, USA)