ระบาดวิทยาของโรค

ระบาดวิทยาของโรค การติดเชื้อไข้หวัดใหญ่จากสัตว์สู่คนอาจมีตั้งแต่การติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบนที่ไม่มีอาการหรือไม่รุนแรง (ไข้และไอ) ไปจนถึงการลุกลามอย่างรวดเร็วไปสู่โรคปอดอักเสบรุนแรง กลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน ช็อก และเสียชีวิต ขึ้นอยู่กับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับไวรัสและโฮสต์ มีรายงานอาการทางระบบทางเดินอาหารหรือทางระบบประสาทน้อยมาก กรณีของโรคไข้หวัดนกในมนุษย์มักเป็นผลมาจากการสัมผัสโดยตรงหรือโดยอ้อมต่อสัตว์ปีกที่มีชีวิตหรือตายที่ติดเชื้อหรือสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อน ในภูมิภาคของอเมริการะหว่างปี 2565 และ 2566 มีรายงานการระบาดของโรคไข้หวัดนก A(H5) ที่ทำให้เกิด โรคระบาด สูงจำนวนมากขึ้นในสัตว์ปีกหลังบ้าน สัตว์ปีกในฟาร์ม นกป่า และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในป่า ตั้งแต่การยืนยันโรคไข้หวัดนก A(H5N1) ในภูมิภาคนี้ครั้งแรกในปี 2014 มีรายงานการติดเชื้อในมนุษย์ 3 ครั้งที่เกิดจากเชื้อไข้หวัดนก A(H5) โดยครั้งแรกในสหรัฐอเมริการายงานในเดือนเมษายน 2022; ครั้งที่สองในเอกวาดอร์ รายงานในเดือนมกราคม พ.ศ. 2566; และกรณีนี้ ตั้งแต่ปี 2546 มีรายงานการติดเชื้อไวรัส A(H5N1) ในมนุษย์ 873 ราย ซึ่งรวมถึงผู้เสียชีวิต 458 ราย (CFR 52%) ได้รับการรายงานไปยังองค์การอนามัยโลก