Raymonda at the Coliseum review: ไชโยสุดท้ายของ Tamara Rojo คือไชโย, ไชโย, ชัยชนะดังกึกก้อง

การครอบครองชัยชนะของAmara Rojo ที่ English National Balletจะสิ้นสุดในปลายปีนี้ เธอกำลังจะไปเขย่าขวัญที่ซานฟรานซิสโก ความเฮี้ยนครั้งสุดท้ายของเธอ และการกำกับและการออกแบบท่าเต้นเปิดตัวครั้งแรกของเธอ เป็นการรีบูตความคลาสสิกที่ถูกละเลย Raymonda (1898) เป็นผลงานช่วงหลังของ Marius Petipa นักออกแบบท่าเต้นอัจฉริยะผู้อยู่เบื้องหลังSwan Lakeและเจ้าหญิงนิทรา แม้จะมีคะแนนที่หรูหรา Maya Plisetskaya

แต่ก็จมอยู่กับพล็อตโกโรโกโส Rojo ถ่ายทอดเรื่องราวตั้งแต่สงครามครูเสดไปจนถึงสงครามไครเมีย ฟื้นฟูการออกแบบท่าเต้นดั้งเดิมควบคู่ไปกับอัญมณีอื่นๆ ของ Petipa และเชื่อมโยงทางเดินของเธอเอง นอกจากนี้เธอยังให้กระดูกสันหลังและอาชีพแก่นางเอกผู้เฉื่อยชา ทำให้เรย์มอนดาคล้ายกับฟลอเรนซ์ ไนติงเกล และทำให้เธอมีมากกว่าเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ที่ต้องกังวล อารัมภบทแสดงให้ Raymonda เบื่อที่บ้าน ลึกลงไปในหนังสือพิมพ์ของเธอในขณะที่แม่และน้องสาวปักอย่างตั้งใจอยู่ข้างๆเธอ เมื่อคู่หมั้นของเธอ จอห์น เดอ ไบรอัน (ไอแซค เฮอร์นันเดซผู้กระตือรือร้น) สมัครเข้าร่วมไครเมีย เธอสวมเสื้อคลุมสีแดงยักไหล่และเดินตามเขาไปเพื่อปฏิบัติภารกิจของเธอเอง ในเซวาสโทพอล กองทหารแสดงเส้นประและระเบียบวินัย พยาบาลผู้ร่าเริงสวมผ้ากันเปื้อนขอบแดงดูแลผู้บาดเจ็บ จอห์นพยายามหันเหความสนใจของเรย์มอนดาจากการให้นม แต่ความสนใจของเธอกลับลดน้อยลง ทำให้เขาก้าวกระโดดอย่างสง่างามและสง่างาม ความว้าวุ่นใจมาถึงเมื่อเจ้าชายแห่งออตโตมัน อับดูร์ ราห์มัน (เจฟฟรีย์ ชิริโอ) ที่ชีพจรเต้นแรง โหนกแก้มอันเฉียบขาด และความเร็วที่พุ่งพล่านจนแทบหยุดไม่อยู่ ทันใดนั้นนางเอกของเราก็ได้รับความสนใจ